Neen, natuurlijk niet, de licentie die Semu aanbiedt, is volledig vrijblijvend. De
gebruiker (school, koor, orkest, fanfare, ...) kan ervoor opteren om uitsluitend met
originele partituren te werken. Semu verkiest deze handelswijze natuurlijk, maar indien de
gebruiker om welke reden ook toch graag kopieën zou willen gebruiken, kan Semu daarbij
helpen door het aanbieden van een licentie op haar repertoire, waardoor onder de
bepalingen van deze licentie een kopie kan worden gebruikt.
2. Waarom verbiedt Semu het kopiëren?
Niet Semu verbiedt het kopiëren (zonder toelating) in de scholen, maar wel onze nationale
en internationale wetgeving. Kopiëren zonder toelating is een correctioneel misdrijf
(namaking), in de volksmond ook wel "piraterij" genoemd. Semu biedt juist een
oplossing aan d.m.v. een licentie of een "toelating" om onder de voorwaarden van
de overeenkomst gebruik te maken van kopieën. Indien men illegaal kopieert steelt men de
vergoeding die toekomt aan de componist en uitgever. Het plegen van dit misdrijf binnen
een schoolomgeving maakt bovendien juist een extra verzwarende omstandigheid uit. De wetteksten vind je hier.
3. Welk repertoire vertegenwoordigt Semu ?
Semu vertegenwoordigt het overgrote deel van de Belgische uitgavefondsen, niet enkel de
huidige actieve fondsen, maar ook de fondsen van tientallen jaren geleden, maar waarvan de
werken nog steeds beschermd zijn. Daarnaast beheert Semu vele duizenden buitenlandse
fondsen (zie ook vraag 4). Het repertoire dat Semu beheert, kan ten allen tijde en na afspraak geraadpleegd
worden op de zetel. Dit kan reeds sinds vele jaren in alle openheid, het is namelijk één
van onze wettelijke verplichtingen.
4. Hoe zit het eigenlijk met die buitenlandse fondsen ?
Semu vertegenwoordigt de buitenlandse fondsen kort geschetst op twee verschillende
manieren:
- op het niveau van individuele overeenkomsten tussen uitgeverijen (sub-uitgaven,
wederzijdse verdeling, mandaten, individuele aansluiting, ...)
- door middel van wederkerigheidsakkoorden (ook wel "bilaterale akkoorden" genoemd) met onze buitenlandse zustervennootschappen.
Hierbij int de buitenlandse vennootschap ook voor ons repertoire, en innen wij voor het
repertoire van de zustervennootschap op ons grondgebied. Elke beheersvennootschap werkt op
deze manier, waardoor aan de gebruiker een zo breed en ruim mogelijk repertoire kan worden
aangeboden. Voorbeelden hiervan zijn de wederkerigheidsakkoorden met
Duitsland (VG Musikedition), Frankrijk (SEAM), China (MCSC), Spanje
(CEDRO), ...
De wetgeving hieromtrent is bijzonder complex, niet in het minst omdat voor de reprografie elk land zowat zijn eigen versie en manier van werken heeft. Om dit in goede banen te leiden is Semu
lid van de IFRRO (International Federation of Reproduction Rights Organisations), die als overkoepelende wereldwijde organisatie de contacten tussen de verschillende rechtenorganisaties onderhoudt, en ook de nodige juridische documentatie en ondersteuning biedt.
6. Waarom doet Semu vaststellingen en controles ?
Semu is wettelijk verplicht om deze controles uit te voeren. De auteurswet legt ons de
verplichting op om de rechten die wij in beheer krijgen ook daadwerkelijk te
"beheren", te controleren, de vergoedingen te innen en te verdelen. Indien Semu
dit niet uitvoert, stelt zij zichzelf in gebreke en riskeert zij haar erkenning te
verliezen.
Natuurlijk is het zo dat controles niet prettig zijn, noch voor de gecontroleerde, noch
voor de controleur. Juist daarom biedt Semu als alternatief de licentie aan: de leerling
is niet langer verplicht om alles origineel aan te kopen, de leraar kan in alle
pedagogische vrijheid en gemoedsrust zijn taak uitvoeren en de uitgever ontvangt een
kleine vergoeding voor de gederfde inkomsten.
7. Kunnen deze vaststellingen enkel gebeuren tijdens publieke manifestaties ?
Neen, vaststellingen gebeuren ook gewoon in klaslokalen. De Controledienst heeft op vraag
van het OVSG hierop reeds in september 2000 geantwoord: klaslokalen zijn geen private
ruimten en hiervoor kan niet de "bescherming van woonst" worden ingeroepen.
Enkel in volledige privé-scholen kan men zich hierop eventueel beroepen. Kopie van dit
officiële antwoord willen we u graag verstrekken.
8. Maar wij betalen toch al aan Reprobel voor fotokopieën ?
Semu is natuurlijk ook vennoot en bestuurder van Reprobel voor de reprografievergoeding van de muziekuitgevers.
De vergoeding voor reprografie die men normaal gezien aan Reprobel betaalt als gebruiker, geldt enkel
voor het kopiëren van kranten- en tijdschriftartikels of een kort fragmentje
van een boek, louter ter illustratie in een publicatie
tijdens het lesgeven (bv. een thema in de les AMC of Muziekgeschiedenis,
het fragmentje mag nooit het eigenlijke lesmateriaal uitmaken en dient dus nooit om uit te voeren), en de normale exploitatie van de uitgever mag
bovendien niet geschaad
worden.
9. Ontvangt de componist (en auteur of bewerker) een gedeelte van de licentie-inkomsten ?
Ja, ook dit is wettelijk geregeld. De uitgever moet een gedeelte van de opbrengst van elke
exploitatie uitkeren aan de componist, auteur en bewerker. Dit wordt vastgelegd in de
individuele uitgave-overeenkomst tussen uitgever en componist.
Een nieuw model uitgavecontract vindt u trouwens reeds op deze site, volledig aangepast aan de huidige stand van de wetgeving en techniek. De bijkomende extra vergoedingen voor componisten en auteurs zijn daarin reeds geïntegreerd.
10. Mogen we exemplaren bijmaken als er niet voldoende zijn in de aangekochte set
?
Zonder toelating kan dit niet. Ofwel koopt men extra exemplaren bij, ofwel vraagt men de
toelating aan de individuele uitgever, ofwel wordt dit eventueel geregeld door de algemene
licentie die we aanbieden.
11. Mag de school of een leraar boeken of partituren aankopen en dan verhuren aan
leerlingen ?
Neen, absoluut niet! In tegenstelling tot de foutieve informatie die door sommigen wordt
verspreid, is ook dit onderworpen aan de voorafgaandelijke, schriftelijke toestemming van
de rechthebbende. Zonder toelating is het een misdrijf.
12. Mag enkel de tekst van een werk gekopieerd worden ?
Neen, het maakt niet uit of het gaat om het notenschrift of louter de tekst. Beiden zijn
beschermd en mogen zonder toelating niet worden gekopieerd of bewerkt.
13. Mag een leraar zelf een methode samenstellen aan de hand van kopies van werken
?
Neen, absoluut niet! Weer in tegenspraak met de foutieve informatie die door sommigen
wordt verspreid, is ook dit strafbaar.
14. Mag er zelf een arrangement gemaakt worden van een werk ?
Ja, maar enkel indien u de toestemming hebt van de rechthebbende (componist of uitgever,
indien het een uitgegeven werk betreft).
15. Wordt deze licentie enkel aangeboden aan het DKO ?
Neen, een soortgelijke licentie wordt vrijblijvend aangeboden aan de vocale en
instrumentale ensembles (koren, hafabra, strijkorkesten, ...),
dagonderwijs, kunsthumaniora's en hogescholen; evenementen, bibliotheken.
Kortom, aan alle instellingen of verenigingen waar bladmuziek wordt
gebruikt. Natuurlijk worden daaraan
voorwaarden en tarieven gekoppeld die specifiek toegesneden zijn op deze sector.
